Jeanfrançois Prins guitar, vocals, Danny Grissett piano, Jay Anderson bass, E.J. Strickland drums
+ guests Jean-Paul Estiévenart trumpet, Plume alto sax
“Jeanfrançois Prins est un conteur mélodique” New York Times
Ayant passé la grande majorité de sa carrière entre New York City et Berlin, travaillant et enregistrant avec la crème du jazz américain et européen, le guitariste belge le plus international est récemment revenu à ses origines – Bruxelles – les valises pleines d’expériences et d’inspiration.
Après l’immobilité imposée par la pandémie, il était important pour Jeanfrançois Prins de renouer avec sa scène New Yorkaise. Il avait souvent été enregistré par Rudy Van Gelder dans son studio légendaire, et voulait y retourner pour enregistrer son nouvel opus. Dans ce lieu sacré, il s’est réuni avec un groupe d’artistes exceptionnels pour créer ensemble une musique d’aujourd’hui mais profondément marquée par l’esprit des innombrables chefs-d’oeuvres qui y ont été enregistrés au cours du temps sur les labels Blue Note, Impulse, Prestige, Verve et CTI. Ils y ont enregistré son nouvel album: Blue Note Mode (GAM 925). Ce “Blue Note Mode” décrit un parti-pris où les musiciens se concentrent sur la pureté de leur expression, et ne font aucune concession artistique, tout en donnant la part belle au groove, aux mélodies fortes et infusées de blues, et à une interaction omniprésente.
Pour cette tournée, Jeanfrançois se produira avec le groupe principal de l’album, son NYC quartet: Danny Grissett au piano, Jay Anderson à la contrebasse, ainsi que E.J. Strickland à la batterie, plus deux invités qui sont déjà des grands noms de la nouvelle scène du jazz européen: le trompétiste belge Jean-Paul Estiévenart, et le saxophoniste alto franco-américain Plume.
Ce qu’ils ont dit de “Blue Note Mode” (GAM 925):
★★★★★ “Les 12 titres dégagent une énergie puissante et positive. Epique !” inMusic
Downbeat’s Editor’s Pick ★★★★1/2 “Blue Note Mode a une certaine nature d’image lenticulaire. D’un côté, c’est un disque de hard bop : plein de swing et de blues, de cuivres chauds et rugissants et de la clarté liquide du son de la guitare de Prins. Vu sous un autre angle, c’est un album exploratoire, post-bop, avec des formes non conventionnelles et des changements de tempos, et des standards ré-imaginés avec des rythmes hip-hop. Jamais, cependant, cette dichotomie ne semble forcée ou bipolaire. Il s’agit d’une tapisserie merveilleusement cohérente.
Prins peut générer une électricité considérable, puis surprendre avec une douce voix de crooner. C’est un moment magnifique qui rend les identités pop ou artistique sans importance”.
Michael J. West – Downbeat Magazine
★★★★ “Deux balises principales pour cette musique. D’abord le son, c’est magnifique. Ensuite l’homogénéité de ce groupe d’artistes : ils ont beau chacun s’éclater dans des solos formidables, c’est leur cohésion, leur interactivité, leur osmose qui s’impose.” MAD – Le Soir
★★★★ “Jeanfrançois Prins livre un album inspiré, au-delà des albums de circonstance de ce genre, en explorant l’esprit Blue Note à travers un jeu de guitare empruntant bien sûr à son mentor américain Jim Hall, mais aussi l’école du jazz belge, et fait honneur au mythique label” JAZZ MAGAZINE
“La guitare de Prins, puissante, au son clair et incandescent, est soutenue par le travail solide de ses invités … Cette musique est empreinte de jazz sans fioritures et d’érudition pleine d’affection. L’esprit qui sous-tend la musique est à la fois nostalgique et novateur – un modus operandi approprié et un mantra originel du jazz.” Jazziz
“À la tête de ce sextet ludique et complice, Jeanfrançois Prins a non seulement délivré son meilleur album à ce jour, mais a aussi réussi un véritable coup de maître”. Pierre Dulieu – Jazzmania
“Blue Note Mode est un superbe clin d’œil à la tradition, avec l’éclat resplendissant du flambant neuf.” Making a Scene
“Cette pulsation qui traverse Blue Note Mode de part en part est celle de cœurs battant très fort pour une cause musicale dont la flamme, si belle, doit être entretenue avec amour coûte que coûte. C’est une très belle déclaration.” Citizen Jazz
Jeanfrançois Prins “Blue Note Mode”
Jeanfrançois Prins guitar (vocals on some), Danny Grissett piano,
Jay Anderson bass, E.J. Strickland drums
+ guests: Jean-Paul Estiévenart trumpet, Plume alto sax
“Jeanfrançois Prins is a melodic storyteller” New York Times
Having spent most of his career between New York City and Berlin, working and recording with the cream of American and European jazz, Belgium’s most international guitarist recently returned to his roots – Brussels – with a suitcase full of experience and inspiration.
After the immobility imposed by the pandemic, it was important for Jeanfrançois Prins to reconnect with his New York scene. He had often been recorded by Rudy Van Gelder in his legendary studio, and wanted to return there to record his new opus. In this sacred place, he met with a group of exceptional artists to create together a music of today, yet deeply imbued with the spirit of the countless masterpieces recorded there over the years on the Blue Note, Impulse, Prestige, Verve and CTI labels. They recorded his new album there: “Blue Note Mode” (GAM 925) The “Blue Note Mode” describes a state of mind in which musicians focus on the purity of their expression, making no artistic concessions, while maintaining an emphasis on groove, strong blues-infused melodies and ubiquitous interaction.
For this tour, Jeanfrançois is performing with the album’s core band, his NYC quartet: Danny Grissett on piano, Jay Anderson on double bass and E.J. Strickland on drums, plus two guests who are already big names on the new European jazz scene: Belgian trumpeter Jean-Paul Estiévenart and French-American alto saxophonist Plume.
What they’re saying about “Blue Note Mode” (GAM 925):
★★★★★ “The 12 tracks radiate a powerful and positive energy. Epic!” inMusic
Downbeat’s Editor’s Pick ★★★★1/2 “There’s a certain lenticular-image nature to Blue Note Mode. Examined from one angle, it’s a hard bop record: full of swing and the blues, hot, wailing horns and the liquid clarity of Prins’ guitar tone. Approached from another angle, though, it’s an exploratory, post-bop album with unconventional forms and shifting time-feels and standards refit with hip-hoppish rhythms. Never, though, does that dichotomy feel forced, or bipolar. It’s all a beautifully cohesive tapestry. Prins can generate serious electricity, then surprises with a sweet crooning vocal. It’s a beautiful moment that renders pop-or-art identities irrelevant.” Michael J. West – Downbeat Magazine
★★★★ “There are two main guidelines for this music. First, the sound, and it is magnificent. Then there’s the homogeneity of this group of artists: they may each have a blast playing stunning solos, but it’s their cohesion, their interactivity, their osmosis which shine through.” MAD – Le Soir
★★★★ “Jeanfrançois Prins delivers an inspired album that goes beyond the usual albums of this kind. He explores the Blue Note spirit through his guitar playing that borrows not only from his American mentor Jim Hall, but also from the Belgian school of jazz, and lives up to the mythical label.” JAZZ MAGAZINE
“Prins’ potent, clean-toned, clean-burning guitar is bolstered by solid work from his guests… Serious jazz-making and affectionate jazz lore adorn these tracks. The spirit underscoring the music is something at once nostalgic and new — a suitable modus operandi and mantra of jazz at its core.” Jazziz
“It is fair to say that at the helm of this playful sextet, Jeanfrançois Prins has not only delivered his best album to date, but has also pulled off a genuine masterstroke.” Pierre Dulieu – Jazzmania
“Blue Note Mode is a superb nod to tradition, with the resplendent sheen of the brand new.” Making a Scene
“This pulsation that runs Blue Note Mode through and through is that of hearts beating very hard for a musical cause whose flame, so beautiful, must be kept alive with love, whatever the cost. This is a very beautiful declaration.” Citizen Jazz
Jeanfrançois Prins “Blue Note Mode”
Jeanfrançois Prins guitar (vocals on some), Danny Grissett piano,
Jay Anderson bass, E.J. Strickland drums
+ guests: Jean-Paul Estiévenart trumpet, Plume alto sax
“Jeanfrançois Prins is een melodieuze verhalenverteller” New York Times
Na het grootste deel van zijn carrière te hebben doorgebracht tussen New York City en Berlijn, terwijl hij werkte en opnam met de crème de la crème van de Amerikaanse en Europese jazz, keerde de meest internationale gitarist van België onlangs terug naar zijn roots – Brussel – met koffers vol ervaring en inspiratie.
Na de immobiliteit opgelegd door de pandemie, was het belangrijk voor Jeanfrançois Prins om opnieuw contact te maken met zijn New Yorkse scene. Hij was vaak opgenomen door Rudy Van Gelder in diens legendarische studio, en wilde daar terugkomen om zijn nieuwe opus op te nemen. Op deze heilige plek kwam hij samen met een groep uitzonderlijke artiesten om samen een muziek van vandaag te creëren, maar diep doordrenkt van de geest van de talloze meesterwerken die daar door de jaren heen werden opgenomen op de labels Blue Note, Impulse, Prestige, Verve en CTI. Daar namen ze zijn nieuwe album op: “Blue Note Mode” (GAM 925). Deze “Blue Note Mode” beschrijft een gemoedstoestand waarin de muzikanten zich concentreren op de puurheid van hun expressie, geen artistieke concessies doen, terwijl de nadruk blijft liggen op groove, sterke, met blues doordrenkte melodieën en alomtegenwoordige interactie.
Voor deze tournee wordt Jeanfrançois omringd door de kernband van het album, zijn NYC kwartet: Danny Grissett op piano, Jay Anderson op contrabas en E.J. Strickland op drums, plus twee gasten die al grote namen zijn in de nieuwe Europese jazzscene: De Belgische trompettist Jean-Paul Estiévenart en de Frans-Amerikaanse altsaxofonist Plume.
Wat ze zeggen over “Blue Note Mode” (GAM 925):
★★★★★ “De 12 tracks stralen een krachtige en positieve energie uit. Episch!” inMusic
Downbeat’s Editor’s Pick ★★★★1/2 “Blue Note Mode heeft een bepaald lensvormig karakter. Vanuit de ene hoek bekeken is het een hardbopplaat: vol swing en blues, hete, brullende blazers en de vloeibare helderheid van Prins’ gitaartoon. Maar vanuit een andere hoek benaderd is het een verkennend, post-bop album met onconventionele vormen en verschuivende maatsoorten en standards die zijn omgebouwd met hippe ritmes. Die tweedeling voelt echter nooit geforceerd of bipolair aan. Het is allemaal een prachtig samenhangend tapijt. Prins kan serieuze elektriciteit opwekken en verrast dan met een zoete, croonende zang. Het is een prachtig moment dat pop- of kunstidentiteiten irrelevant maakt.” Michael J. West – Downbeat Magazine
★★★★ “Er zijn twee belangrijke richtlijnen voor deze muziek. Ten eerste het geluid, dat is magnifiek. Dan is er de homogeniteit van deze groep artiesten: ze mogen dan elk een knaller zijn in het spelen van verbluffende solo’s, het is hun samenhang, hun interactiviteit, hun osmose die doorschemert.” MAD – Le Soir
★★★★ “Jeanfrançois Prins levert een geïnspireerd album af dat verder gaat dan de gebruikelijke albums van dit soort. Hij verkent de Blue Note-geest door zijn gitaarspel dat niet alleen leent van zijn Amerikaanse mentor Jim Hall, maar ook van de Belgische school van jazz, en doet het mythische label eer aan.” JAZZ MAGAZINE
“Prins’ krachtige, zuiver klinkende gitaar wordt ondersteund door solide werk van zijn gasten… Serieus jazz maken en liefdevolle jazz overlevering sieren deze tracks. De geest die aan de muziek ten grondslag ligt is iets wat tegelijk nostalgisch en nieuw is – een passende modus operandi en mantra van jazz in de kern.” Jazziz
“We kunnen wel stellen dat Jeanfrançois Prins aan het roer van dit speelse sextet niet alleen zijn beste album tot nu toe heeft afgeleverd, maar ook een echte meesterzet heeft gedaan.” Pierre Dulieu – Jazzmania
“Blue Note Mode is een prachtige knipoog naar de traditie, met de schitterende glans van het gloednieuwe.” Making a Scene
“Deze pulsatie die Blue Note Mode door en door beïnvloedt, is die van harten die heel hard kloppen voor een muzikale zaak waarvan de vlam, zo mooi, met liefde levend moet worden gehouden, koste wat het kost. Dit is een heel mooie verklaring.” Citizen Jazz